Áfallalandslag

Haustsýning  Listasafns Reykjanesbæjar er sýningin  Áfallalandslag - Landscapes of Trauma: a Reflection on Wonder.
 
Áfallalandslag er sýning sem ætlað er að tengja áhorfandann við atburðarás áfalla sem tengjast náttúruhamförum. Sýningin er innblásin af grein sem skrifuð er af Sigurjóni Baldri Hafsteinssyni og Arnari Árnasyni, Landscapes of Trauma: a Reflection on Wonder.

Sigurjón Baldur og Arnar vitna í heimspekitrúfræðinginn Mary-Jane Rubenstein þar sem hún dregur saman línu á milli ensku orðanna wonder og wound. Enska orðið wonder þýðir meðal annars á íslensku; jarðteikn, undur, kraftaverk. Wound er þýtt á íslensku sem; særa, meiða, meiðsl, áverki. Mary-Jane segir bæði orðin standa fyrir truflun hversdagsleikans, atburð sem brýtur upp daglegt líf með ófyrirsjáanlegum afleiðingum.

Rannsókn þeirra Sigurjóns og Arnars beinist að áfalli sem íbúar Vestmannaeyja urðu fyrir vegna náttúruhamfara árið 1973 og eftirmála þess í samtímanum.

Grein þeirra Sigurjóns og Arnars, vakti athygli sýningarstjórans, Helgu Þórsdóttur, þar sem Reykjanesið virðist vera að vakna í jarðfræðilegum skilningi og hafa margir jarðskjálftar mælst hærra en 4 stig á Richter mælikvarða, frá seinni hluta ársins 2020. Þannig kviknaði sú hugmynd að nota tungumál myndlistarinnar til að tjá áfall sem fylgir áverkum og undrum þess, sem verður fyrir hamförum af völdum náttúruafla. Listamennirnir  sem taka þátt í sýningunni, Áfallalandsslagi, eru allir þekktir fyrir að vinna með krafta náttúrunnar í eigin myndlistarsköpun.

Ósk Vilhjálmsdóttir (f. 1962) býr og starfar í Reykjavík, Ósk hefur haldið fjölmargar einkasýningar og verið valin til þess að sýna á samsýningum bæði hér á landi og erlendis. Hún hefur í listsköpun sinni enn fremur unnið með náttúruvernd og samskipti manns og náttúru, þar sem Ósk virkjar þátttöku áhorfandans og skapar umræðuvettvang. Verk Óskar eru pólitísk, gagnrýnin og hún miðlar þeim með ljósmyndum, vídeóverkum og innsetningum en þau brjótast einnig út fyrir rými listasafnsins.

Rannveig Jónsdóttir (f. 1992) býr og starfar á Ísafirði og hefur tekið þátt í sýningum bæði hér á landi og erlendis. Hún vinnur með innsetningar sem hverfast um hljóð, skúlptúr og texta, þar sem hið óefnislega og efnislega styðja hvort annað innan í ákveðnu rými. Innsetningar Rannveigar verða gjarnan til út frá samspili rannsókna og skáldskapar sem snúast um það að ná stjórn á hverfulleika lífsins. Að vinna með hljóð hefur einnig gefið henni færi á að vinna með upplifun eða tilfinningu og í verkum sínum hefur Rannveig m.a. gengið út frá hafinu, tækni, minningum og heimþrá.

Halldór Ásgeirsson (f. 1956) hefur búið og starfað víða, lengstan tíma á Íslandi, í Frakklandi og Japan. Hann hefur haldið fjölmargar einkasýningar og verið valinn til þess að sýna á samsýningum bæði hér á landi og erlendis. Náttúruöflin, jörð, loft, vatn og eldur hafa verið viðvarandi þema í verkum Halldórs, þar sem hann vinnur áfram með sköpunarverk náttúrunnar eins og alkemisti í gullgerðarlist. Halldór leyfir hugmyndum að þroskast lengi í undirmeðvitundinni, gerir tilraunir með efni og finnur þeim farveg í gjörningum, teikningum og innsetningum.

Gjörningaklúbburinn var stofnaður árið 1996 og er nú skipaður þeim Eirúnu Sigurðardóttur (f. 1971)  og Jóní Jónsdóttur (f. 1972). Gjörningaklúbburinn fær innblástur úr fjölbreyttri átt og útfærir hugmyndir sínar í margskonar miðla, ásamt því að vinna þvert á listgreinar og í samstarfi við aðra. Í verkum Gjörningaklúbbsins má einnig finna femínískar áherslur, vísanir í hlutverk konunnar og þær byggja gjarnan á handverki sem tengjast heimi kvenna.